Το έγκλημα στις Σκουριές συνεχίζεται

Από jodigraphics

Στα μέσα Αυγούστου έτυχε να βρίσκομαι στη Βόρεια Χαλκιδική και δοθείσης ευκαιρίας επισκέφτηκα τις Σκουριές, το Στρατώνι και την Ολυμπιάδα, περιοχές στις οποίες η εταιρεία «ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ» (95% η Καναδική ELDORADOGOLD και 5% η Άκτωρ- Μπόμπολας) έχουν αρχίσει να κατασκευάζουν: μεταλλείο επιφανειακής και υπόγειας εξόρυξης με κρατήρα διαμέτρου πάνω από 700μ. και βάθος 220μ., Στοά μεταφοράς μεταλλεύματος μήκους 9χλμ., η οποία θα διαπερνά και θα αποστραγγίζει το προστατευόμενο από το NATURA 2000 Στρατονικό όρος,

Υπόγειο μεταλλείο 650 μέτρα κάτω από τη θάλασσα, εργοστάσιο παραγωγής θεϊκού οξέος 450.000 τόνων το χρόνο, που θα μεταφέρεται με αγωγό στο Στρατώνι, Τέλμα (Χαβούζα) επικίνδυνων αποβλήτων με φράγμα ύψους 90μ. χωρητικότητας 20 εκατομμυρίων τόνων, που θα καταλάβει το παρόχθιο δάσος σε έκταση 700 στρεμμάτων, Δεξαμενές αποθήκευσης μεταλλικών συμπυκνωμάτων και θεϊκού οξέος στην Παραλία Στρατωνίου, Συγκρότημα εργοστασίων Χαλκού- Χρυσού σε απόσταση 400μ. από το Στρατώνι και 700μ. από τη θάλασσα.

Ο μεταλλευτικός αυτός «πυρετός» της εταιρείας «ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ» που αποκαλείται «επένδυση» από την συγκυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου, θεωρείται από τους κατοίκους της Β. Χαλκιδικής και τους επιστημονικούς φορείς βάρβαρη επέμβαση σ’ έναν τόπο μικρό και πυκνοκατοικημένο, με μοναδικό φυσικό και πολιτιστικό περιβάλλον γιατί η επεξεργασία των μεταλλευμάτων για την παραγωγή καθαρών μετάλλων είναι η πλέον ρυπογόνος βιομηχανική δραστηριότητα στον κόσμο.

Στο σημείο αυτό οφείλουμε να ξεκαθαρίσουμε τα μυθεύματα και να αποκαλύψουμε την απροκάλυπτη πρόθεση της συγκυβέρνηση να παραδώσει άνευ όρων την ελληνική γη στους πάσης φύσεως «επενδυτές» αγνοώντας και αψηφώντας προκλητικά τη βούληση των κατοίκων των τοπικών κοινωνιών, που έχουν τις πατρογονικές τους ρίζες στον τόπο τους και πορίζονται τον βίον τους με περίσκεψη και σοφία από αυτόν.

Η ολέθρια λοιπόν συγκυβέρνηση εμφανίζει τη συγκεκριμένη δραστηριότητα ως μια απλή συνέχιση της μακράς μεταλλευτικής ιστορίας της Χαλκιδικής χωρίς να αναφέρει ότι σε χρονική έκταση 2500 ετών εξορύχτηκαν μόνον 33 εκατομμύρια τόνοι μεταλλεύματος, ενώ η μελλοντική κολοσσιαίας κλίμακας εξόρυξη θα φτάσει στα 380 εκατ. τόνους σε 25 χρόνια, μέχρι την αφαίρεση και του τελευταίου γραμμαρίου μετάλλου. Επιβάλλεται δε να σημειωθεί ότι θα είναι μηδενικά τα έσοδα τα αναμενόμενα για το κράτος από τον αφανισμό της Χαλκιδικής, αφού η σύμβαση μεταβίβασης και ο Κυρωτικός νόμος δεν προβλέπουν ούτε μισθώματα, ούτε δικαιώματα για το Δημόσιο. 

Η μεταβίβαση των μεταλλείων στην «ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ» το 2003 για 11 εκατ. ευρώ, τα οποία ουδέποτε εισέπραξε το Ελληνικό Κράτος, είναι ένα τεράστιο σκάνδαλο για το οποίο υπάρχει καταδίκη της Ελλάδας από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και παραπομπή της στο Ευρωπαϊκό δικαστήριο. Ευνόητο είναι ότι τεράστιες ευθύνες έχει για την όλη υπόθεση ο απερχόμενος Δήμαρχος του Δήμου Αριστοτέλη στον οποίο ανήκουν οι Σκουριές, η Ιερισσός, το Στρατώνι και η Ολυμπιάδα, ο οποίος συνέδραμε τους χρυσοθήρες με χαριστικούς νόμους υπέρ αυτών και έχει κηρυχθεί «ανεπιθύμητο πρόσωπο» για τους κατοίκους του Δήμου Αριστοτέλη.

Η υποβάθμιση της Βόρειας και Ανατολικής Χαλκιδικής από τις δραστηριότητες που προαναφέρθηκαν, έχει τονισθεί από πλήθος επιστημονικών φορέων της Β. Ελλάδας. Συγκεκριμένα το Πρυτανικό Συμβούλιο του Παν-μίου Θεσ-νίκης, το Συμβούλιο Περιβάλλοντος Αριστοτελείου Παν-μίου Θεσ-νίκης, η Γεωπονική Σχολή, το ΤΕΕ του τμήματος Κεντρικής Μακεδονίας και το Τμήμα Τουριστικών Επιχειρήσεων Θεσ-νίκης, έχουν επισημάνει τις παρακάτω επιπτώσεις: αλλαγή του χαρακτήρα της περιοχής, από αγροτική-τουριστική σε περιοχή βαριάς βιομηχανίας, Απαξίωση των ιδιοκτησιών της, αφού ο νόμος απαγορεύει την ανάπτυξη οποιασδήποτε άλλης δραστηριότητας σε έκταση 317.000 στρεμμάτων που είναι χαρακτηρισμένα «μεταλλευτική περιοχή». Η γεωργία, η κτηνοτροφία, η δασοπονία, η μελισσοκομία, η αλιεία θα υποστούν ανεπανόρθωτες ζημιές από την εκτεταμένη ρύπανση του εδάφους, των υδάτων και της ατμόσφαιρας από βαρέα μέταλλα και θεϊκό οξύ. Αποστράγγιση των ορεινών όγκων- πτώση της στάθμης του υπόγειου υδροφορέα κατά 600μ., αφού 15 εκατομμύρια κ.μ. νερού το χρόνο αντλούνται και χάνονται μόνο από τις σημερινές μεταλλευτικές δραστηριότητες στη ΒΑ Χαλκιδική. Μόνιμες και μη αναστρέψιμες καταστροφές στα αρχέγονα δάση της περιοχής, στο τοπίο, στη βιοποικιλότητα, αύξηση της έντασης και της επικινδυνότητας των πλημμυρικών φαινομένων, Υφαλμύριση του παράκτιου υδροφορέα από τη βαθιά εξόρυξη στην Ολυμπιάδα. Ρύπανση του αέρα με αιωρούμενα σωματίδια και βαρέα μέταλλα, ιδιαίτερα αρσενικό.

Η σκόνη, μόνο από το μεταλλείο των Σκουριών, θα ανέρχεται σε 3.116 τόνους ανά ώρα, μέγεθος συγκρίσιμο με τις εκπομπές από την εξόρυξη λιγνίτη στα μεγάλα ορυχεία της ΔΕΗ. Η επικίνδυνη αυτή σκόνη θα ταξιδεύει σε μεγάλες αποστάσεις σαν την κόκκινη σκόνη της Σαχάρας. Τέλος από τη ρύπανση με βαρέα μέταλλα (μόλυβδο, κάδμιο, υδράργυρο, αρσενικό, χαλκό) του περιβάλλοντος και της διατροφικής αλυσίδας, θα προκύψουν ασθένειες όπως: επιδράσεις στο νευρικό σύστημα των παιδιών, αναιμία, νεφρικές βλάβες, νεφρίτιδα, ηπατικές βλάβες, ηπατική κίρρωση, ίκτερος, καρκίνος…

Πως αντιδρούν οι πολίτες της Βόρειας Χαλκιδικής στο οικονομικό, οικολογικό και κοινωνικό έγκλημα, που συντελείται με την υποστήριξη του επίσημου κράτους με νομική και αστυνομική κάλυψη και την οργανωμένη καταστολή του κινήματος πολιτών ενάντια στις εξορύξεις χρυσού; Είναι γεγονός ότι ο κοινωνικός ιστός διερράγη διότι μια μειοψηφία ανέργων κατοίκων δελεασμένη από τις απατηλές υποσχέσεις των ανθρώπων της Εταιρείας, δέχτηκε να εργασθεί. Γρήγορα όμως διαπίστωσε ότι οι υποσχόμενες αμοιβές μειώθηκαν, η καταβολή τους καθυστερεί, ο κίνδυνος απόλυσής τους είναι ορατός, οι συνθήκες εργασίας είναι άθλιες, ο τόπος τους καταστρέφεται.

Η πλειοψηφία όμως των κατοίκων έχει συγκροτήσει ένα δυναμικό κίνημα που αντιστέκεται υπερασπιζόμενο με νύχια και με δόντια το δικαίωμά του να ορίζει το ίδιο τη μοίρα του τόπου του. Είναι αλήθεια πως οι ρυθμοί ζωής των κατοίκων έχουν αλλάξει αναφανδόν. Σε όλες τις πόλεις και τα χωριά της περιοχής οι άνθρωποι βιώνουν μια εμπόλεμη κατάσταση. Σε κάθε τους πολιτιστική εκδήλωση το θέμα που κυριαρχεί είναι ο αγώνας και η συσπείρωση όλων κατά των Φαραωνικού τύπου μεταλλείων που επιχειρούν να στήσουν οι νέοι αποικιοκράτες στον τόπο τους. Από την Ολυμπιάδα ως το Στρατώνι και από την Αρναία ως την Ιερισσό οι αγωνιζόμενοι πολίτες έχουν αναρτήσει τεράστια πανό με συνθήματα που εκφράζουν τη φιλοσοφία τους και τις αξίες τις οποίες προτάσσουν. Αναφέρουμε ενδεικτικά κάποια από αυτά: «Θέλουμε τα δάση, τη γη και το νερό και όχι έναν τάφο, φτιαγμένο από χρυσό», «Η ζωή των παιδιών μας αξίζει πιο πολύ από τον χρυσό σας»,
«Εξόρυξη χρυσού με αίμα του λαού», «Θέλουμε κυβέρνηση για το λαό και όχι για την ELDORADO».

Από τις επαφές μας με τους κατοίκους της Β. Χαλκιδικής διαπιστώσαμε πως αυτοί δεν είναι εκ προοιμίου αντίθετοι σε κάθε δραστηριότητα στην περιοχή τους. Απεναντίας επιθυμούν μέσα από συλλογικές δράσεις και διαφανείς διαδικασίες να συναποφασίσουν για μια ήπια επέμβαση στο ευαίσθητο οικοσύστημα χωρίς διαταράξεις στο φυσικό και ανθρωπογενές περιβάλλον. Επιθυμούν να καθορίσουν τη μορφή και τα όρια της επέμβασης, τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις, τα αντισταθμιστικά οφέλη για την τοπική κοινωνία και το ελληνικό δημόσιο, τον κοινωνικό έλεγχο στη λειτουργία της όποιας δραστηριότητας επιλεγεί, τα μέτρα για την αποκατάσταση της διασάλευσης του φυσικού τοπίου. Ενώ λοιπόν έπρεπε να επικρατήσουν τέτοιες μορφές συνεννόησης πολιτείας και κατοίκων για την προκοπή του τόπου, αντίθετα το κράτος επιβάλλεται με τη βία, οι πολίτες διώκονται, κατηγορούνται για αντίσταση κατά της αρχής, ορισμένοι έχουν στιγματισθεί και τους έχει απαγορευτεί η έξοδος από τη χώρα, το κίνημα κατά της εξόρυξης χρυσού κατασυκοφαντείται από τα εξωνημένα μέσα μαζικής προπαγάνδας.

Ευτυχώς όμως, υπάρχουν επιστημονικοί φορείς ανεξάρτητοι, πολιτικές δυνάμεις και οικολογικές οργανώσεις που έχουν δηλώσει τη συμπαράστασή τους στους κατοίκους της Β. Χαλκιδικής που υπερασπίζονται τον τόπο τους απέναντι στα οργανωμένα και διαπλεκόμενα συμφέροντα. Μια τέτοια πολιτική δύναμη είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, που με ψήφισμα της κεντρικής του Επιτροπής τάσσεται στο πλευρό των κατοίκων που υφίστανται τη βάναυση καταστολή της κυβέρνησης και καταδικάζει την άλωση της Χαλκιδικής από τις ορδές των νεοαποκιοκρατών, των αφανισμό του Δήμου Αριστοτέλη, ο οποίος φέρει το όνομα του αρχαίου Έλληνα Φιλοσόφου, καταγομένου από τα Στάγειρα Χαλκιδικής, ο οποίος με τον ορθό του λόγο και τον τετράγωνο νου του έθεσε τα θεμέλια της κοινωνίας των πολιτών και συγκλόνισε τον παγκόσμιο στοχασμό με τις ρηξικέλευθες απόψεις του. Γράφει μεταξύ άλλων το ψήφισμα του ΣΥΡΙΖΑ: Καταδικάζουμε πρακτικές και καταστάσεις, όπως τις εισβολές της αστυνομίας στα σπίτια των κατοίκων, την προπαγάνδα της Εταιρείας με στημένες συγκεντρώσεις και πληρωμένα ταξίδια δημοσιογράφων, τον ρόλο συγκεκριμένων ΜΜΕ στην προώθηση των επιχειρηματικών συμφερόντων και τη στοχοποίηση των πολιτών και της τοπικής κοινωνίας που ενωμένη αντιστέκεται. Το μεγαλειώδες κίνημα πολιτών ενάντια στις εξορύξεις κλονίζει τη νεοφιλελεύθερη αυταρχική πολιτική της κυβέρνησης και της Τρόϊκας και ανοίγει δρόμους για τη δημοκρατική ανασυγκρότηση της παραγωγής με όρους κοινωνίας και όχι του κεφαλαίου. Ο ΣΥΡΙΖΑ εκφράζει έμπρακτα την αλληλεγγύη του στους αγωνιζόμενους κατοίκους της Χαλκιδικής και προτείνει την άμεση αποστολή πολυμελούς αντιπροσωπείας με σκοπό να βρεθεί στην περιοχή σε μια ανοιχτή συγκέντρωση αλληλεγγύης και αντίστασης.

Θα κλείσουμε το αφιέρωμά μας στην ανάστατη κοινωνία της Χαλκιδικής με τις σκέψεις του OtaSic, ενός εκ των πρωτεργατών της «Άνοιξης της Πράγας» 1968, ο οποίος δείχνει την τακτική την οποία οφείλουν να ενστερνισθούν οι ανιστόρητοι και μικρόνοες πολιτικοί ηγέτες, που χειρίζονται τις τύχες του ελληνικού λαού τούτες τις ζοφερές για τη χώρα μας μέρες. Γράφει λοιπόν ο Τσεχοσλοβάκος διανοητής: «Οι άνθρωποι θα έπρεπε να έχουν τη δυνατότητα στον μεγαλύτερο εφικτό βαθμό να αποφασίζουν ή τουλάχιστο να συμμετέχουν στην απόφαση γι’ αυτό που αφορά τη ζωή τους, την ύπαρξή τους, το μέλλον τους. Θα έπρεπε ν’ αποφασίζουν όχι μόνο εκεί που κυλάει η ζωή τους- στις επιχειρήσεις και τους τόπους κατοικίας τους- αλλά και εκεί όπου αποφασίζεται η εξέλιξη της ζωής, της παραγωγής, της κατανάλωσης, των επικοινωνιών».

Νίκος Καρατζένης

του Νίκου Β. Καρατζένη – Φιλόλογου-συγγραφέα
μέλος του Συντονιστικού της ΟΜ ΣΥΡΙΖΑ Δήμου Ζηρού